Japanse notenboom

De Ginkgo is een zeer oud geslacht en komt van nature in een klein gebied van China voor. Ook in Japan en Korea is de Japanse notenboom al lang in cultuur. Sinds de 18e eeuw is hij in Europa aan te treffen. De Ginkgo wordt thans beschouwd als het oudste ‘levende fossiel’ op aarde.

Symboliek

In het Verre Oosten is de Ginkgo een voorwerp van verering. In Japan wordt de boom als een god vereerd. De Ginkgo staat symbool voor onveranderlijkheid, hoop, liefde, toverkracht, tijdloosheid, en een lang leven. Vele kunstenaars zijn geïnspireerd door de Ginkgoboom. Het was de lievelingsboom van Goethe. Vele honderden bomen heeft hij opgekweekt en aangeplant. Thans zijn dat prachtige exemplaren langs fraaie wandelpaden in de Weimarstreek. Geïnspireerd door de merkwaardige bladvorm schreef Goethe onderstaande gedicht – een poëtisch symbool van zijn liefde voor Marianne.

Ginkgo Biloba

Dit blad van de boom,
die vanuit het Oosten
mijn tuin werd toevertrouwd,
schenkt wetende een zinvol geheim,
waarmee ‘inzicht’ wordt opgebouwd.

Is het één levend wezen,
dat zich binnen zichzelf verdeeld?
Zijn het twee, die ervoor kozen,
als één te verschijnen in beeld?

Zulke vragen te beantwoorden
vond ik terecht en vol van zin,
voel je niet aan mijne verzen,
Dat ik zelf één en dubbel ben?

Ginkgo Biloba

Dieses Raums Blatt,
der von Osten
Meinem Garten anvertraut,
Gibt geimenen Sinn zu kosten,
Wie ’s den Wissen den erbaut.

Ist es ein lebendig Wesen
Das sich in sich selbst getrennt?
Sinds es zwei, die sich erlesen,
Dass man sie als eines kennt?

Solche Fragen zu erwidern
Fand ich wohl den rechten Sinn,
Fühlst du nicht an meinen Liedern,
Das sich eins und doppelt bin?

Beweringen en gebruik

Naar verluidt wordt in China reeds duizenden jaren de zaden van de Ginkgo gebruikt bij ademhalingsproblemen, blaas- en nierproblemen, spijsverteringsproblemen, gehoorverlies en andere kwalen.

Tulpenboom Liriodendron Tulipiferum

Liriodendron tulipiferum is inheems in Noord-Amerika. Van nature komt de boom daar in groten getale voor. Het gaat daarbij om zoveel spontaan gegroeide exemplaren dat de boom daar als onkruid wordt gezien. Blad van de tulpenboom. In het Nederlandse klimaat groeit de boom snel. Binnen 10 jaar kan de boom al een hoogte bereiken van 10 - 15 meter. De kroon wordt uiteindelijk breed piramidaal van vorm. In de eerste jaren is de vorm meer breed zuilvormig van opbouw.



De tulpenboom oogt gezond met z'n fris donkergroene blad. Behalve dat er af en toe eens wat dode takken moeten worden verwijderd, is snoeien niet nodig. Snoeien maakt de kans heel groot dat schimmels het (nog) gezonde hout aantasten. De uitgroei van de boom is zodanig dat er vanzelf een mooie boomvorm ontstaat.

Fluweelboom Rhus typhina

De fluweelboom of azijnboom is een plant uit de pruikenboomfamilie. Het is een tot 4,5 m hoge boom. De Nederlandse naam azijnboom heeft de boom te danken aan de zure vruchten. Rhus typhina 'Dissecta' is een tweehuizige boom waarbij de bloemen van de vrouwelijke exemplaren er anders uitzien als de mannelijke. De vrouwelijke bloemen bestaan uit een 10-20 cm lange, dichte, donzige, kaarsachtige geelgroene pluim. De pluim van de mannelijke bloemen zijn groter en ijler. Na de bloei in de periode juni-juli vormt Rhus typhina 'Dissecta' rode vruchten.

Moerbei Morus

Moerbei is een geslacht van tien tot zestien soorten bladverliezende bomen uit de moerbeifamilie (Moraceae). De planten komen van nature voor in de warm-gematigde streken en subtropische regio's van Azië, Afrika en Noord-Amerika. De meeste soorten komen van nature voor in Azië.



De vruchten zijn eetbaar en bijzonder smakelijk en worden veel gebruikt in gebak en wijnen. Ook is er een uitstekende jam van te maken. De vruchten van de zwarte moerbei (van nature voorkomend in Zuidwest-Azië) en de rode moerbei (van nature voorkomend in oostelijk Noord-Amerika) hebben de beste smaak. De rode moerbei had aan het begin van de twintigste eeuw ook een relatief grote spreiding in Nederlandse tuinen. De vruchten van de witte moerbei, een Oost-Aziatische soort die op grote schaal is genaturaliseerd in stedelijke gebieden in oostelijk Noord-Amerika, hebben een andere smaak, die soms wordt gekarakteriseerd als smaakloos. De rijpe vruchten, die nauwelijks verwijderbare vlekken veroorzaken, bevatten aanzienlijke hoeveelheden resveratrol, dat ook in druiven voorkomt en waarvan beweerd wordt dat het goed is tegen kanker en hart- en vaatziekten. De bast wordt wel gebruikt om papier (zie ook Xuan-papier) van te maken.



De bladeren van de witte moerbei zijn ook van economisch belang omdat ze het enige voedsel zijn van de zijderups, die dient voor de zijdeproductie. De larven van andere Lepidoptera-soorten voeden zich soms ook met deze plant, bijvoorbeeld de kleine zomervlinder, de lindepijlstaart en het bont schaapje.



Moerbeien kunnen uit zaad worden opgekweekt — en dit wordt gewoonlijk ook geadviseerd, omdat uit zaad opgekweekte planten vaak een betere conditie hebben — maar meestal worden ze opgekweekt uit grote stekken, die makkelijk wortelen.

Styrax Japonicus

Styrax japonica of Japanse Storaxboom is een kleine bloeiende boom of struik met glanzend groen blad en hangende geurende witte klokvormige bloemen in het voorjaar. Deze boom valt op vanwege zijn grotendeels horizontaal groeiende takken, waar tijdens de bloei vele witte bloemen in trosjes bij elkaar aan hangen. Styrax japonica wordt ongeveer 4 m hoog en is bladverliezend.



Styrax japonica bloeit in mei/juni, juli met hangende trosjes witte klokvormige bloemen. Opvallend zijn degele meeldraden. De bloemen verspreiden een lekkere geur waardoor ze bijen en vlinders aantrekken. Het blad is langwerpig en puntvormig en is glanzend en donkergroen van kleur. In de herfst krijg je eenmooie verkleuring naar geel/oranje.

Acer Griseum

Acer griseum is de botanische naam voor deze mooie, elegante plant. Dwergesdoorn, dwergahorn of papieresdoorn wordt deze flinke struik tot kleine boom ook genoemd. De boom heeft mooi blad en opvallende trossen met vruchten. Typerend voor deze boom is de kaneelbruine bast die afschilfert



De struik/kleine boom wordt niet hoger dan zes meter. Acer betekent scherp, griseum zou afgeleid kunnen zijn van graecum, dat Grieks betekend. De Acer griseum heeft een sterk schilferende stam



Acer griseum heeft een roestbruine stam. De knoppen zijn voor het uitlopen van het blad haast zwart van kleur. Eind april lopen de knoppen uit. Geelgroene miniblaadjes komen tevoorschijn. Vrijwel gelijktijdig ontluiken kleine trosjes met drie tot vijf oogstrelend mooie, geelgroene bloemen tussen de bladeren. De bladeren zijn 3 tot 6 centimeter groot en driedelig samengesteld. Juist de driedeling van het blad maakt dat de struik er luchtig, esthetisch fraai uitziet. En buiten deze botanische kenmerken zal een liefhebber de buitengewoon mooie scharlakenrode herfstkleur het meeste aanspreken.